بررسی ارتباط تبعیت از درمان با افسردگی، اضطراب و راهبردهای مقابله ای در بیماران پیوند کلیه

مقدمه: یکی از عوامل مؤثر در ماندگاری کلیه ی پیوند شده، تبعیت کامل بیمار از دستورهای دارویی است، اما برخی پژوهش ها نشان داده است که بعضی بیماران، به علل مختلف از جمله علل روان شناختی، پیروی کامل از دستورهای دارویی ندارند. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین ارتباط بین تبعیت از درمان در بیماران تحت پیوند کلیه با عوامل روان شناختی شامل افسردگی، اضطراب و راهبرد های مقابله ای آنان به انجام رسید. روش ها: طی یک مطالعه ی مقطعی در سال 1394 در مراکز آموزشی- درمانی الزهرا (س) و نور و حضرت علی اصغر (ع) شهر اصفهان، 85 بیمار تحت پیوند کلیه از نظر ارتباط بین تابعیت از درمان و عوامل روان شناختی از جمله افسردگی، اضطراب و راهبرد های مقابله ای با استفاده از پرسش نامه های اضطراب و افسردگی بیمارستان (hospital anxiety and depression scale یا hads)، راهبرد های مقابله ای (brief coping strategy questionnaire یا brief cope) و پرسش نامه ی ساده شده ی تبعیت از درمان (simplified medication adherence questionnaire یا smaq) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: 43 بیمار (6/50 درصد) دارای همکاری و 42 بیمار (4/49 درصد) فاقد همکاری (چسبندگی به درمان) بودند. میانگین نمره ی اضطراب در بیماران با و بدون همکاری اختلاف معنی داری بین دو گروه نشان نداد (210/0 = p)، اما میانگین نمره ی افسردگی در بیمارانی که عدم همکاری داشتند، به طور معنی داری بالاتر بود (043/0 = p). میانگین نمره ی خرده آزمون مذهب از آزمون مقابله با استرس، در گروه دارای همکاری به طور معنی داری بالاتر بود (039/0 = p). نتیجه گیری: میزان تبعیت بیمار از درمان در بیماران تحت کلیه ی پیوندی، به میزان زیادی به شدت افسردگی بستگی دارد و توجه و تمرکز بیشتر بر روی درمان افسردگی ضروری به نظر می رسد.